Światowe dziedzictwo przyrodnicze – lasy bukowe w Europie
Lasy bukowe to pierwotne, dzikie obszary Europy. Z biegiem czasu puszcze bukowe i naturalne lasy bukowe w Europie skurczyły się do niewielkich pozostałości. Dlatego, dla dobra ludzkości, lasy bukowe zostały objęte ochroną przez komitet UNESCO. Nawet jeśli epoka lodowcowa już dawno minęła, do dziś buk rozprzestrzenia się z dawnej południowej Europy na północ. Ten ciągły proces jest na tyle unikalny, że UNESCO zdecydowało o włączeniu lasów bukowych na listę dziedzictwa światowego. Ci, którzy chcą dowiedzieć się więcej o powstaniu lasu bukowego Grumsin i o epoce lodowcowej, mogą zasięgnąć więcej informacji na wystawie centrum Geopark w Groß-Ziethen.

W momencie powstania w roku 2007 obiekt światowego dziedzictwa obejmował sześć stref w Ukrainie i cztery w Słowacji. Niedługo potem rozpoczął się proces jego ciągłego rozszerzania. W roku 2011 dodano pięć stref niemieckich, w roku 2017 dalsze 63 strefy lasów bukowych a w roku 2021 kolejne 15 stref, dzięki czemu aktualnie obiekt obejmuje 93 strefy leśne (ze względu na połączenia nie są to 94 strefy) w 18 krajach, na obszarze ok. 100 000 hektarów. To jedyny obszar dziedzictwa światowego, który łączy ze sobą tak wiele stref. Obejmuje lasy i puszcze w Albanii, Austrii, Belgii, Bośni i Hercegowinie, Bułgarii, Francji, Niemczech, Włoszech, Chorwacji, Czechach, Macedonii Północnej, Polsce, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Hiszpanii, Szwajcarii i Ukrainie.
Przewidywany jest dalszy rozwój. Szereg lasów bukowych łączy dziś tytuł: „Stare lasy bukowe i puszcze bukowe Karpat i innych regionów Europy”.
Więcej danych można znaleźć na stronie internetowej, zawierającej informacje o wszystkich lasach bukowych wpisanych na listę światowego dziedzictwa w Europie.

Las bukowy jako obiekt dziedzictwa światowego łączy
Lasy bukowe, wpisane na listę dziedzictwa światowego nie funkcjonują samoistnie, lecz są ze sobą połączone wspólnym zarządzeniem obiektem światowego dziedzictwa (koordynacja i kontakt) oraz międzynarodowymi projektami interregionalnymi, angażującymi rożne podmioty (np. NGO, obszary ochronne, zarządy miast, gminy itd.).
Jednym z pierwszych tego typu projektów był projekt Interreg BEECH-POWER, realizowany z partnerami z Niemiec, Chorwacji, Austrii, Słowacji i Słowenii. Celem była poprawa zintegrowanego zarządzania obszarem światowego dziedzictwa UNESCO oraz poprawa jakości i efektywności zarządzania dziedzictwem światowym.
Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej miasta Angermünde.

Po zakończeniu projektu BEECH-POWER ruszył projekt Interreg Zdrowe Regiony Leśne (Healthy Forest Regions), który będzie realizowany do marca 2026 roku.
Miasto Angermünde jest jednym z łącznie dziewięciu partnerów projektu z sześciu europejskich krajów (Austrii, Słowacji, Słowenii, Czech, Chorwacji, Niemiec). Celem jest zapewnienie wkładu w dobrostan ludzi poprzez zabezpieczenie zdrowych ekosystemów leśnych.
Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej miasta Angermünde.
Jednocześnie od stycznia 2021 do grudnia 2024 trwał projekt LIFE Prognosis, w ramach którego prowadzono prace naukowe dotyczące usług ekosystemowych starych lasów. Kolejnym priorytetem jest przekazywanie szczególnej wartości lasów bukowych na poziomie europejskim, krajowym i lokalnym. W tym celu organizowane są np. wycieczki dla lokalnych mieszkańców, jak choćby dzieci w wieku szkolnym.
Partnerami projektu są tu Belgia, Niemcy, Bułgaria, Włochy, Austria, Słowenia, Czechy i Ukraina.
Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej miasta Angermünde.
Ponadto miasto Angermünde we współpracy z międzynarodowymi partnerami organizuje projekty wymiany młodzieży poprzez ERASMUS+, mające na celu ochronne i przekazywanie wartości obiektu światowego dziedzictwa przyrodniczego UNESCO i upowszechnianie edukacji na rzecz zrównoważonego rozwoju.
